تو خلوت کوچه های پاییز بازم به یاد خاطرات باتوبودن شروع به قدم زدن کردم. بازم از کوچه خاطره ها مثل همیشه بدون تو عبور کردم، درخت سرسبزی که همیشه تورو به یاد من می آورد تن به زردی پاییز سپرده بود وتمام برگهای خودش رو ارزانی کوچه خاطره ها کرده بود. صدای خش خش برگها بازم تورو به خاطر من می آورد انگار داشتم روی خاطره های با توبودن قدم میزدم. شب نم ناکی بود اما آسمون هم مثل دل تنگ من قدرت گریه کردن نداشت شاید دل آسمون هم مثل دل من تنگ شده بود ولی ای عزیز ماندنی اینو بدون که دل من همیشه به یاد تو بهاری باقی خواهد ماند و تن به زردی پاییز نخواهد داد
و تو ای تک درخت سرسبز پاییزی همیشه در دل من بهاری خواهی ماند
دوستت دارم
درخت بید بودم در کنج بیشه دلبر تراشیدن مارو با ضرب تیشه دلبر
تراشیدن مارو قلیون بسازن دلبر که آتیش بر سرم باشه همیشه دلبر
دوست ندارم بگم دوست دارم دوست دارم درک کنی دوست دارم
**************
داستان غم دوست را گفتم با شمع آنقدر سوخت که از گفته شیمانم کرد
ای عشق من اینو بدون که هیچ کس لیاقت اشکهای تو را ندارد و آنکه لیاقت تو را دارد باعث اشک ریختن تو نمی شود.
اگه به تو دل داده ام منو ببخش که ساده ام
اگه به خاک افتاده ام ولی هنوز آزاده ام
هنوز همون ساده دلم هنوز همون آواره ام
میخوای بدونی چی میگم میخوای بدونی من کی ام
یه عاشقم
داش مهی
همه دلخوشی من اون نگاه عاشقت بود
چرا فکر کردی به جز من یکی دیگه لایقت بود
مرتضی میخوام اسم بلاگ رو ( همه دلخوشی من ... ) بذارم . چطوره ؟