آهو

تنها کسی که مرا درک می کند , یک روز مزا ترک می کند.

آهو

تنها کسی که مرا درک می کند , یک روز مزا ترک می کند.

قلندر

سراب رده پای تو کجای جاده پیدا شد   

 

کجا دستاتو گم کردم که پایان من اینجا شد ...   

 

 

                                                                             مهرداد و مهری                                                                 

زندگی

زندگی صحنه یکتای هنرمندی ماست 

 

                      هر کسی نغمه خود خواندو از صحنه رود 

                                

                                         صحنه پیوسته بجاست 

                            

 

                                                  داش مهی

نفرین

هر انکس که تو را دید مرا نفرین کرد

تولد

پنداشتم که ساده نوشتن همچون ساده زیستن زیباست

پس ساده میگویم تولدت مبارک 

طلب عشق

یادمان باشد از امروز جفایی نکنیم

                           گر چه در خود بشکستیم صدایی نکنیم

یادمان باشد اگر خاطرمان تنها ماند

                           طلب عشق زهر بی سروپایی نکنیم

                                                         داش مهی

مهربونی

نخند عزیزم خوبه یکی بهت بخنده!!!!!!!!!

این عکس ۴ سالگیمه نخندیا!!!!!!!!

 

 

 

 

  

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

نمی خواهم!

تاگلی دارم من ، باغی نمی خواهم

        تاگلی دارم من ، هیچ درختی نمی خواهم

                        تاگلی دارم من ، هیچ گلی نمی خواهم

این گل ‌ِ قلب من است

           تپش ‌ِ آن جان داد مرا

این گل ‌ِ آبی ‌ِ من

           سرخ تر از لعل ‌ِ تو است

من شب و روز همین گل را

            ز ‌ِ چمن می جویم

من تمام ‌ِ عمرم ، عطر ‌ِ این گل را می بویم

 

نه چنین است که من آن را می بینم

که من این گل را ، به هر آنجا که دلم می خواهد

    به هر آنجا که دلم می خواهد

        به هر آنجا که دلم می خواهد باخودم می بینم

بی خودم هم این گل ، بوی من را دارد

                     این گل‌ِ قلب من است

قول دادم به خدا لحظه ای بار ندهم

              حتی خاری ، به آن نزدیک شود

حافظ ‌ِ آن عشق ‌ِ من است

در‌ ِباغ من گلها ، خارشان را می فروشند به باد

   وسپس ناز کنان

      قلبم را ، می سپارند به پای

اما ، آن گل ، که تواند به دلم راه یابد ، همان عشق من ‌ِ است

     که در این تاریکی به وضوح حس می کنمش آن را

        میدانم ، درهمین جا همین ، نزدیکیست

در درون ‌ِ قلبم ، در درون ‌ِ جانم ، بوی آن را ، از همین جا می شنوم

                              تقدیم به بهترین گل از گلهای بهشت " گل ِ من "

بعد رفتنت

و بعد از این همه طوفان و وهم و پرسش وتردید

کسی از پشت قاب پنجره آرام وزیبا گفت :

تو هم در پاسخ این بی وفایی ها بگو در راه عشق و انتخاب آن خطا کردم

و من در حالتی ما بین اشک وحسرت و تردید

کنار انتظاری که بدون پاسخ و سردست

ومن در اوج پاییزی ترین ویرانی یک دل

میان غصه ای از جنس بغض کوچک  یک ابر

نمی دانم چرا؟ شاید به رسم وعادت پروانگی مان باز

برای شادی و خوشبختی باغ قشنگ آرزوهایت دعا کردم.

                                                            کسی که همیشه تنهاست

 

گذشت

  گذشت عمرِمن ُ  گفت هر چه بود گذشت

                                به گریه گفتم آری ولی چه زود گذشت

 

  بهار بود‌ُ تو بودی‌ُ عشق بود‌ُ امید

                                   بهار رفت‌ُ تو رفتیُ هر چه بود گذشت

 

   گَرم به عمر شبی خوش گذشت آن شب بود

                                  که در کنار تو با نغمه و سرود گذشت

 

 راستی دیروز مثل همیشه وقتی تو کمدم دنبال یه کتاب می گشتم دفتر

 شعرمو دیدم ولی این بار بعد از چند لحظه تامل ولش نکردم بلکه در

 

 آواردمو یه نگاهی بهش کردم ( حامد نوشته هات دوباره به من جون

 داده از این به بعد از اون تو ، توی وبلاگ مینویسم )

 

 

 

کارشناسی عشق در 90

زیبا سلام

پرچم کمکداور سرنوشت مدتهاست به علامت در آفساید ماندن شادیهایم بالاست .

نتیجه سرنوشت من وزمستان با هم به تساوی کشیده شد، درحقیقت بازی به نفع

تو تمام شد. تقدیر،قـانون گل نهایی را منحل کـردتا مبادا توباگل لبـخندت دروازه

سکوت مرا بشکنی . سرنوشـت حتـی ثانیـه ای وقت اضـافی برای بازپس گرفتـن

انتقامم ازغم تو منظورنکرد.قلب بیشترین گل را از توخورد، تودروازه قلـبـم را با

مهارتی عجیب گشودی وترجیـح دادی که دروازه سـکوتم همچـنان بسـته بماند.

شنیدم که تکل ازپشت کارت قرمزدارد، نمی دانم ان زمـانی که سرنوشت به تنـها

بخش باقی مانده ازآرزوهای من پشت پا زد،داورها کـجا بودند؟ هیــچ کس حتی

کارت زرد نشانش نداد،چرا هیچ داوری خطاهای سرنوشت را نمی بیند.

زیبا! سکوت تو خطای مسلّمی است که پنالتی دارد، زیبا! غمت آرزوهـایم را درو

کرد، مدّت هاست که تو دفاع آخـر یا همان عقل مرا به شدّت مصـدوم کرده ای،

یاد تو داءم با ضربه ای آزاد درست کناردروازه های قلبم آتش به جانم می زتد.

حقّا که   دروازه خودرا بسـتـی ونـقـطه ضـعف دل رسـوای مـرا یـافـتـی ،

زیبا! قضیه یک کرنرساده نیست ،  تو ازهمه طرف به مـن گل زدی ، درد دلهـایم

را به اوت نزن ، خدا اینها شوت های هوایی یک نفس نیستند،ضد حمله هم نیستند

که دفعشان کنی ، زیبـای من نـگذار فراق تو درهـمین بازی نخست ازدورشـرکت

کنندگان درمسابقه زندگی جام پیکارحذفم کند،زیبا توچه آسان مـرا ازاوج جـدول

آرامش به دسته آخردلواپسی فرستادی من فقط ازتوگل خوردم ، حـالاکـه درکـم

می کنی با مهربانیت برایم ازتقدیر،آوانتاژ بگیر،زیبا یادتودربین نوددقیقه صبوری

وتحمّل هم رهایم نمی کند،تورابه خدا تجدید نظرکن ،تو دیگرکارت قرمزنشانم نده

کسی که خودش یک کارت زردهم نداردآن قدرمهربان است که گمـان نمی کنم به

کسی که خطایش تنها دیوانگی اوست قرمزنشان دهد، زیبا! مـحرومم نکن ،بـگذار

تماشایت کنم تازندگی کنم ،من بادیدار تو زمین وتوپ تقدیررا خواهم بوسید وبا

افتخار به عنـوان پیش کسوتی درعشـق برای هـمیشه باجـام زنـدگی خداحافظی

خواهم کرد.

                                             

                                     کسی که نبودن تو حتّی درتخیّلش هم نمی کنجد